پست های محبوب
توصیه می شود
عدم تحمل غذایی در مقابل آلرژی: رد کردن افسانه ها
بسیاری از مردم بر این باورند که آلرژی غذایی و عدم تحمل غذایی یکی هستند. این امر باعث می‌شود که افراد به اشتباه تصور کنند که باید از غذاهای آزاردهنده‌ای که «فکر می‌کنند» به آن حساسیت دارند اجتناب کنند. Naturopath و مربی آنزیم برای آنزیمدیکا انگلستان لیلا مودن، چهار افسانه اصلی در مورد عدم تحمل غذایی و آلرژی های غذایی را فاش می کند و به روشن شدن چگونگی یافتن راه بازگشت به آزادی غذایی کمک می کند.
1. آلرژی غذایی همان «عدم تحمل» یا «حساسیت» است.
نادرست
تفاوت اصلی بین آلرژی و عدم تحمل، سیستم بدنی است که در واکنش نقش دارد. واکنش آلرژیک سیستم ایمنی را درگیر می کند، در حالی که واکنش عدم تحمل سیستم گوارش را درگیر می کند.
بیایید ابتدا آلرژی را در نظر بگیریم: سیستم ایمنی مانند یک ارتش است، با مهاجمان، مدافعان و سلاح‌ها. سلاح مورد علاقه آن التهاب است. هنگامی که یک مهاجم مانند ویروس یا باکتری وارد بدن می شود، سیستم ایمنی بدن به سمت محل تهاجم می رود و آن را ملتهب می کند. این التهاب مبارزان سیستم ایمنی را به کشتن باکتری یا ویروس و محافظت از بدن فرا می خواند.
برای آلرژی های غذایی، سیستم ایمنی معتقد است که یک غذای بی گناه یک مهاجم است، اما چون مهاجم واقعی وجود ندارد، بدن به خود حمله کرده و ملتهب می شود و منجر به تورم می شود. در آلرژی های خفیف، این اتفاق در ناحیه خاصی از بدن مانند بینی و چشم ها در مورد تب یونجه رخ می دهد. با این حال، در موارد شدید، تمام بدن با سرعت زیاد ملتهب می شود و امواج هوا بسته می شود و از تنفس جلوگیری می کند. یک آلرژی واقعی شدید است و معمولاً خیلی زود در زندگی شناسایی می شود. در موارد خفیف، آنتی هیستامین مفید خواهد بود، در حالی که در موارد شدید، فرد مبتلا به آلرژی باید همیشه یک انژکتور آدرنالین همراه داشته باشد تا واکنش های تهدید کننده زندگی را تجربه کند. فرد مبتلا به آلرژی خوب باید همیشه از غذاهایی که به آنها حساسیت دارد اجتناب کند.
واکنش عدم تحمل کاملاً متفاوت است و سیستم ایمنی را درگیر نمی کند. در طی یک واکنش عدم تحمل، سیستم گوارش مسئول علائم ناراحت کننده در روده است. دستگاه گوارش مانند یک مخلوط کن پیچیده است که وظیفه آن تجزیه غذا به مولکول های کوچک میکروسکوپی است. از آنجایی که هیچ تیغه ای در دستگاه گوارش وجود ندارد، از مواد شیمیایی برای تجزیه غذا استفاده می کند. علاوه بر اسید معده، مواد شیمیایی تخصصی به نام آنزیم ها در سیستم گوارش برای تجزیه مولکول های خاص کار می کنند. این ترکیب اسید و آنزیم به عنوان یک مخلوط کننده شیمیایی عمل می کند تا غذا را به کوچکترین قسمت های آن مایع کند. وقتی اسیدها یا آنزیم‌ها کمبود دارند، بدن سعی می‌کند غذا را تجزیه کند اما ابزار لازم برای انجام یک کار خوب را ندارد که منجر به مشکلات شکمی می‌شود.
این واکنش عدم تحمل به این دلیل اتفاق می‌افتد که مولکول‌های غذایی که باید کوچک باشند در نهایت به عنوان مولکول‌های بزرگ‌تر از سیستم گوارش عبور می‌کنند. هنگامی که آنها معده را ترک می کنند، روده ها ناراحت می شوند زیرا معده به طور موثر غذا را تجزیه نکرده است. ما این ناراحتی روده را به صورت نفخ، شکم درد، گاز، یبوست یا اسهال احساس می کنیم. در این مرحله، بسیاری از ما معتقدیم که در حال تجربه آلرژی هستیم. با این حال، ما در واقع کمبود قدرت هضم را تجربه می کنیم زیرا یا اسید قوی معده یا یک آنزیم گوارشی نداریم.
2. شما هرگز نمی توانید از عدم تحمل غذایی پیشی بگیرید
نادرست
واکنش های عدم تحمل معمولاً نتیجه کمبود آنزیم گوارشی در بدن است. دلیل آن می تواند به ژنتیک، سبک زندگی، استرس، کاهش طبیعی شیره گوارشی مرتبط با افزایش سن، کم آبی بدن یا رژیم غذایی باشد. بسیاری از آنزیم ها برای عملکرد صحیح به مواد مغذی نیاز دارند، بنابراین کمبود مواد مغذی خاص می تواند تولید آنزیم بدن ما را مختل کند. به عنوان مثال، ما از روی برای بیش از 300 واکنش آنزیمی مختلف در بدن خود استفاده می کنیم.
همانطور که یک فرد سالم تر می شود و سیستم گوارش او در تجزیه غذا قوی تر و بهتر می شود، قدرت، قدرت و دفعات واکنش های عدم تحمل او می تواند محو شده و خفیف تر شود یا به طور کامل ناپدید شود. این امر به ویژه در صورتی صادق است که عدم تحمل نسبتاً جدید باشد (در پنج سال گذشته) یا بعد از 40 سالگی شروع شده باشد. در مواردی که عدم تحمل جدید است، مکمل آنزیم های گوارشی می تواند واکنش عدم تحمل را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. در نتیجه، این به ما آزادی غذایی بیشتری می دهد.
3. امکان رفع عدم تحمل غذایی وجود دارد
شاید
برخی از عدم تحمل ها ژنتیکی هستند، به این معنی که ما هرگز آنزیم مورد نیاز برای هضم عدم تحمل را تولید نمی کنیم. عدم تحمل لاکتوز یک مثال کامل برای این است، زیرا به دلیل کمبود آنزیمی به نام لاکتاز است. فردی که از نظر ژنتیکی لاکتاز را از دست داده است، همیشه به لاکتوز عدم تحمل خواهد داشت. از آنجایی که اجتناب از لاکتوز دشوار است، مصرف مکمل آنزیم گوارشی حاوی لاکتاز می تواند با کاهش قدرت واکنش کمک کند.
برای عدم تحمل 'جدید'، به خصوص آنهایی که بعد از 40 سالگی ظاهر می شوند، افزودن یک آنزیم گوارشی به رژیم غذایی می تواند واکنش عدم تحمل را از بین ببرد یا به طور قابل توجهی کاهش دهد، زیرا احتمال کاهش ظرفیت گوارشی مرتبط با افزایش سن بسیار زیاد است. عدم تحمل رایج مربوط به آنزیم که در این دسته قرار می گیرد شامل لوبیا و گلوتن است.
از سوی دیگر، کودکان مبتلا به عدم تحمل غذایی می توانند عدم تحمل خود را بیشتر کنند زیرا دستگاه گوارش آنها با رشد آنها قوی تر می شود.
حساسیت به شیر مانند عدم تحمل لاکتوز نیست
4. عدم تحمل لاکتوز و حساسیت به شیر یکسان است
نادرست
آلرژی به شیر پاسخ سیستم ایمنی بدن به پروتئین شیر گاو است. عدم تحمل لاکتوز یک واکنش دستگاه گوارش است و به عنوان مشکلات شکمی ناشی از کمبود آنزیم گوارشی به نام لاکتاز تجربه می شود. ناراحت کننده است اما تهدید کننده زندگی نیست.
اگر با عدم تحمل غذایی دست و پنجه نرم می کنید و اجتناب کامل از غذایی که شما را تحریک می کند دشوار است، یک مکمل آنزیم گوارشی خوب فرموله شده مانند Lacto توسط Enzymedica (25.29 پوند) می تواند شدت واکنش عدم تحمل را به میزان قابل توجهی کاهش دهد.