Πέντε λόγοι που λαχταράτε τη ζάχαρη

Η τακτική αναζήτηση ζάχαρης μπορεί να είναι ένα χαρακτηριστικό σημάδι ορισμένων συμπεριφορών και σωματικών αναγκών που μπορεί να χρειάζονται αντιμετώπιση, σύμφωνα με τη Δρ Ρέιτσελ Έβανς – ψυχολόγο στην αποκατάσταση των διατροφικών διαταραχών. Να γιατί μπορεί να λαχταράτε τη ζάχαρη και τι μπορείτε να κάνετε για αυτό.

Από διατροφικές συνήθειες έως χαμηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα, συναισθηματικό έλεγχο και περιοριστική νοοτροπία – η έντονη επιθυμία για ζαχαρούχο φαγητό μπορεί συχνά να είναι ένδειξη ελλείψεων σε θρεπτικά συστατικά, προσωπικών συνηθειών και συμπεριφορών.

Dr Rachel Evans (PhD) μοιράζεται πέντε λόγους που συχνά πιέζουμε για ζαχαρούχα τρόφιμα και ποτά και τις επαγγελματικές συμβουλές της για το τι πρέπει να κάνουμε για αυτές τις λιγούρες.

Λέει: «Όταν οι άνθρωποι λαχταρούν κάτι ζαχαρούχο, συχνά προσπαθούν να πάρουν κάτι υγιεινό αντί να υποκύψουν στην επιθυμία τους για γλυκό φαγητό, ή αν ενδώσουν στη λαχτάρα τους, τότε συχνά θα αισθάνονται ένοχοι σαν να είναι έξω. ελέγχου» ή υπερβολική ενασχόληση με το φαγητό.

«Οι άνθρωποι τείνουν να πιστεύουν αυτόματα ότι η λαχτάρα είναι «κακή», αλλά πρέπει να υπάρξει μια αλλαγή νοοτροπίας εδώ και μου αρέσει να διδάσκω στους πελάτες μου ότι η λαχτάρα είναι ουσιαστικά μόνο το σώμα και το μυαλό σας που σας δίνουν πληροφορίες. Η λαχτάρα για ζάχαρη είναι απολύτως φυσιολογική και η ικανοποίηση αυτών των πόθων δεν κάνει τις διατροφικές σας συνήθειες «κακές». Αυτή η αλλαγή νοοτροπίας, βοηθά τους πελάτες μου να αισθάνονται λιγότερο ένοχοι για την εμπειρία μιας λαχτάρας, καθώς είναι σε θέση να δουν τι συμβαίνει και να κάνουν αλλαγές, αντί να βουτούν κατευθείαν σε μια μπανιέρα με παγωτό.

«Με βάση την εμπειρία μου με τους πελάτες, έχω συντάξει μια λίστα με τους κύριους λόγους για τους οποίους οι άνθρωποι λαχταρούν τα ζαχαρούχα τρόφιμα, μαζί με συμβουλές για το τι μπορεί να γίνει για την αποτελεσματική πρόληψη της λαχτάρας».

Εδώ είναι οι πέντε λόγοι που λαχταράτε τη ζάχαρη και τι μπορείτε να κάνετε για αυτούς…

1. Πεινάτε πραγματικά ή έχετε χαμηλό σάκχαρο στο αίμα

Όταν πεινάμε, τείνουμε να σκεφτόμαστε πολύ περισσότερο το φαγητό γιατί ο εγκέφαλός μας προσπαθεί να μας ειδοποιήσει για το γεγονός ότι πρέπει να φάμε, αν αυτό το συναίσθημα εμφανιστεί ξαφνικά και έντονα, τότε είναι λαχτάρα. Εάν έχουμε μείνει για μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς φαγητό ή εάν ακολουθούμε μια δίαιτα χαμηλών θερμίδων και κόβουμε ορισμένες ομάδες τροφίμων ενώ προσπαθούμε να είμαστε «πιο υγιείς», τότε το σάκχαρό μας μπορεί να πέσει και το σώμα μας παράγει το νευροπεπτίδιο Υ, το οποίο αυξάνει την όρεξη και το κίνητρο για φαγητό.

Για να αποτρέψετε τη λαχτάρα, βεβαιωθείτε ότι τα γεύματα είναι ισορροπημένα, ικανοποιητικά και περιλαμβάνουν πρωτεΐνες, σύνθετους υδατάνθρακες και υγιή λίπη. Είναι επίσης καλή ιδέα να ενσωματώσετε ένα ισορροπημένο απογευματινό σνακ για να με πάρει.

2. Περιοριστική νοοτροπία

Πολλοί άνθρωποι αγωνίζονται με μια νοοτροπία στέρησης και προσπαθούν αλλά αποτυγχάνουν να είναι επιτυχείς στον περιορισμό του τι τρώνε. Καθώς θέλουμε αυτό που δεν μπορούμε να έχουμε, τείνουμε πάντα να λαχταρούμε τα ζαχαρούχα τρόφιμα, ενώ προσπαθούμε να τα περιορίσουμε. Συχνά όταν συμβαίνει αυτό, πολλοί από τους πελάτες μου πιστεύουν ότι πρέπει απλώς να αποφύγουν τη ζάχαρη, αλλά αυτό που στην πραγματικότητα βοηθά στη μείωση της λαχτάρας είναι να τρώνε με μέτρο και να παρακάμψουν τους αυστηρούς κανόνες διατροφής. Ενώ οι άνθρωποι μπορεί να αισθάνονται ότι τρώνε υπερβολικά ζάχαρη καθώς μετακινούνται από τις περιοριστικές διατροφικές συνήθειες προς μια πιο ισορροπημένη διατροφή, αυτό είναι συνήθως μόνο μια φάση και μετά από μια εβδομάδα περίπου όση ζάχαρη θέλουν, οι περισσότεροι από τους πελάτες μου είναι τότε λαχτάρα λαχανικών.

3. Είναι απλώς μια συνήθεια

Εάν λαχταρούμε αυτόματα ζάχαρη σε μια συγκεκριμένη ώρα κάθε μέρα, η λαχτάρα μπορεί να είναι συνηθισμένη. Οι συνήθεις χρόνοι για λαχτάρα για ζάχαρη περιλαμβάνουν την πτώση στις 4 μ.μ., μετά το δείπνο ή ακόμα και το πρώτο πράγμα το πρωί για μια ώθηση ενέργειας. Οι συνήθειες μπορεί επίσης να περιλαμβάνουν το να πηγαίνεις στον κινηματογράφο και να νιώθεις την ανάγκη να φας ποπ κορν ενώ παρακολουθείς μια ταινία. Οι συνήθειες είναι αυτόματα μοτίβα σκέψεων ή συμπεριφορών που έχουν αναπτυχθεί με την πάροδο του χρόνου ως απόκριση σε ερεθίσματα επειδή η σκέψη ή η συμπεριφορά παρείχε ανταμοιβή π.χ. η βιασύνη ζάχαρης από μια γλυκιά απόλαυση. Για να το καταπολεμήσετε αυτό, είναι σημαντικό να επιλύσετε τα ερεθίσματα και να τα αποφύγετε ή να τα αφαιρέσετε. Δοκιμάστε και αλλάξτε τη συμπεριφορά με μια που εξακολουθεί να εξασφαλίζει ανταμοιβή, απλώς όχι με ζαχαρούχα τρόφιμα.

4. Τα συναισθήματά σας επηρεάζουν το φαγητό σας

Τα συναισθήματα μπορούν να επηρεάσουν τις διατροφικές μας αποφάσεις πολύ περισσότερο από ό,τι πιστεύουμε, αλλά μετά το φαγητό συχνά διαπιστώνουμε ότι η κατανάλωση δεν επιλύει συναισθήματα που μπορεί στη συνέχεια να επανεμφανιστούν αργότερα κάποια στιγμή. Ο καλύτερος τρόπος για να καταπολεμήσετε τις συναισθηματικές επιθυμίες είναι αφιερώνοντας ένα δευτερόλεπτο για να αναγνωρίσετε ποια συναισθήματα μας κάνουν να πιάσουμε ορισμένα τρόφιμα. Αυτή η στρατηγική λειτουργεί επειδή τα συναισθήματα επεξεργάζονται στο μεταιχμιακό σύστημα (μέσος εγκέφαλος), ενώ η επισήμανση ενεργοποιεί τον προμετωπιαίο φλοιό μας (την περιοχή που εμπλέκεται στη γνωστική επεξεργασία). Ουσιαστικά μπορεί να βοηθήσει στην ενεργοποίηση του λογικού τμήματος του εγκεφάλου μας που θυμάται ότι η υπερκατανάλωση ζάχαρης δεν είναι σύμφωνη με τους μακροπρόθεσμους στόχους για να γίνουμε υγιείς και στη συνέχεια αυτό θα μας βοηθήσει να σκεφτούμε εναλλακτικές μεθόδους για να νιώσουμε καλύτερα.

5. Βαθιές ρίζες συνδέσεις με ορισμένα τρόφιμα

Μαθαίνουμε πολλά για το φαγητό και τη σχέση μας μαζί του σε μια εντυπωσιακή ηλικία πριν καν γίνουμε επτά χρονών. Το υποσυνείδητό μας αποθηκεύει στη συνέχεια αυτές τις διατροφικές πεποιθήσεις για μια ζωή και οδηγεί το 95 τοις εκατό των σκέψεων και των συμπεριφορών μας προς το φαγητό. Πολλές βαθιά ριζωμένες συνδέσεις με το φαγητό προέρχονται από κοινώς αντιληπτές πεποιθήσεις όπως «το φαγητό είναι αγάπη» – συχνά οι άνθρωποι λαχταρούν τη ζάχαρη όταν έχουν την ανικανοποίητη ανάγκη για αγάπη στη ζωή, και μια άλλη πεποίθηση είναι «το φαγητό είναι μια ανταμοιβή» – έτσι έχουμε κάτι γλυκό όταν συμπεριφερόμαστε καλά. Αυτό μπορεί να συνεχιστεί όταν πιστεύουμε ότι έχουμε κάνει κάτι καλά στη μετέπειτα ζωή μας και μπορεί να σκεφτούμε ότι «δούλεψα πολύ σκληρά σε αυτό το έργο» και να φτάσουμε στα μπράουνις.

Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να το καταπολεμήσετε αυτό είναι να αναγνωρίσετε πρότυπα από την παιδική ηλικία και πότε ακριβώς εμφανίζονται στη ζωή τώρα. Ένας άλλος τρόπος για να αντιμετωπίσετε αυτές τις συμπεριφορές είναι να εξετάσετε την υπνοθεραπεία, να αποκτήσετε απευθείας πρόσβαση στο υποσυνείδητο μυαλό και να βρείτε τη ρίζα των διατροφικών προβλημάτων και, στη συνέχεια, να αναζητήσετε πιο χρήσιμα μοτίβα σκέψης.