Popularne Wiadomości
Zalecane
Scout Bassett: „Chcę, aby Igrzyska Paraolimpijskie zyskały uznanie, na jakie zasługują”
Przed Igrzyskami Paraolimpijskimi w Tokio 2020 spotkaliśmy się z amerykańską lekkoatletką paraolimpijską i mistrzynią peletonu, Scout Bassett, która opowiada historię swojej kariery sportowej „rollercoaster”, zanim omówiła swoje nadzieje na przyszłość sportów paraolimpijskich…
Scout Bassett na Mistrzostwach Świata Para Athletics Londyn 2017 (Zdjęcie: takaimages / Shutterstock.com)
Jak zacząłeś uprawiać sprint i skoki w dal?
Scout Bassett: „Właściwie sprint był pierwszy, kilka lat przed skokiem w dal. Kiedy zacząłem biegać w wieku 14 lat, bardziej interesowałem się bieganiem na odległość. Zacząłem od 5K i 10K, a potem ruszyłem na maratony. Nie zaangażowałem się w sprint, dopóki nie byłem w college'u na UCLA, gdzie rekrutowali mnie do US Paraolimpiady. Po dwóch lub trzech sezonach skupienia się na sprincie, zacząłem skakać w dal. To była niezła jazda!
Naprawdę walczyłeś z szansami, aby dostać się do elitarnego poziomu, na którym jesteś dzisiaj. Co to zabrało?
Scout Bassett: „Ta podróż była trudniejsza, niż kiedykolwiek myślałem, ale była też bardziej niesamowita. Fizycznie było to oczywiście bardzo trudne i trudne. Za każdym razem, gdy pracujesz z czymś, co jest nienaturalne dla twojego ciała, na przykład trzymanie kikuta kończyny w zamkniętej obudowie z twardego włókna węglowego, a następnie po prostu walenie w ostrze każdego dnia, wywiera to na ciebie dość fizyczny wpływ – szczególnie w twoim zginacze pleców i bioder. Druga strona twojego ciała musi kompensować i pracować, aby w pewnym sensie zrównoważyć protezę.
„Myślę, że ludzie wyobrażają sobie, że kiedy biegasz, po prostu idziesz do lokalnego sklepu z artykułami sportowymi, kupujesz buty i strój i wychodzisz. Bieganie z protezą to nic takiego. Jest o wiele bardziej intensywny i pracochłonny. Procesy mogą być dość długie, ale myślę, że mentalnie jest to prawdopodobnie trudniejszy aspekt.
„Podróż jest z wieloma wzlotami i upadkami – to kolejka górska. Walczysz z niepowodzeniami i kontuzjami lub rozczarowaniami i porażkami. Musisz ćwiczyć swój umysł, aby poruszać się przez te okresy życia: wznosić się wyżej, wstawać i walczyć dalej. Myślę, że wymaga to znacznie więcej siły, umiejętności i odwagi niż aspekt fizyczny, i to zawsze staram się poprawić – siłę psychiczną i hart ducha wymagane, aby być sportowcem”.
Jaka była dotychczas Twoja najważniejsza kariera w karierze?
Scout Bassett: „Powiedziałbym, że Mistrzostwa Świata w Londynie w 2017 roku były jednym z nich. Zdobycie dwóch pierwszych światowych medali było wielkim wydarzeniem w karierze. Kolejnym ważnym wydarzeniem w karierze było zdobycie złotego medalu na Igrzyskach Parapan w 2019 roku, ale wiem, że to nie koniec. Oczekuję, że w przyszłości będzie więcej ważnych wydarzeń w karierze!
„Myślę, że najbardziej jestem dumna z tego, że tak wiele innych dziewczyn, w tym tak wiele moich podopiecznych, zaangażowało się w paraolimpiadę lub sport. Jestem z tego najbardziej dumny, ponieważ mówią, że znakiem wielkiej spuścizny jest to, że kiedy odchodzisz, jest znacznie lepiej niż wtedy, gdy przyjechałeś. Przyszłość tych małych dzieci jest tak świetlana, a zobaczenie, co będą w stanie zrobić, daje mi ogromną dumę”.
Jak obecnie wygląda typowy tydzień treningowy?
Scout Bassett: „Teraz jest naprawdę najlepszy czas w roku, ponieważ chodzi o bycie zdrowym. To także dużo odpoczynku o tej porze sezonu. W tym momencie skupiamy się na krótkich i szybkich pracach konserwacyjnych i poprawianiu drobiazgów. Nie ma zbyt dużego nakładu ani super długich dni. To wciąż pięć dni treningów w tygodniu, ale fajnie, że dużo odpoczywamy i regenerujemy, ponieważ naprawdę chcesz być jak najlepiej podczas sezonu mistrzowskiego lub na igrzyskach.
Scout w aplikacji Peloton: „Bycie częścią społeczności, w której nie czułem się tak samotny, naprawdę mnie podniosło”.
Kontynuowałeś trening podczas blokady?
Scout Bassett: „Tak, zrobiłem, ale to było bardzo nienormalne, gdybyśmy biegali do lokalnych parków i na szlaki. Nie miałam też dostępu do siłowni ani żadnego sprzętu do siłowni. Dlatego odebrałem Peloton podczas blokady. Chciałem czegoś, co dałoby mi poczucie ćwiczeń, jakbym poszedł na siłownię. Aplikacja i treningi Peloton pozwalają mi pracować nad mięśniami i wykonywać ćwiczenia cardio w domu, praktycznie bez sprzętu. Poza tym uwielbiałem czuć się częścią wspaniałej społeczności, będąc na platformie”.
Co oznacza dla Ciebie bycie częścią kolekcji Peloton’s Champions?
Scout Bassett: „Cóż, przede wszystkim jestem zaszczycony, że mogę być w towarzystwie dwóch GOAT [największych wszechczasów] w lekkiej atletyce – Usaina Bolta i Allyson Felix, którzy są również mistrzami Peloton. Ale dla mnie to także osobiste osiągnięcie. Pamiętam dzień, w którym wyszło ogłoszenie i jak wiele osób skontaktowało się ze mną, mówiąc, że są tak zachwycone, że ktoś z niepełnosprawnością był częścią tej kolekcji i częścią programu ćwiczeń fitness. Rzadko spotyka się na tych platformach osoby z różnicami w kończynach lub z jakimś rodzajem niepełnosprawności. Jest tak niedoreprezentowany.
„Słyszenie tak wielu ludzi czuło, że idziemy naprzód, było dla mnie tak zachęcające i wspaniały znak. Jestem naprawdę pokorna i dumna, że Peloton dostrzegł we mnie coś cennego i chciał mnie w ten sposób wesprzeć, a ja po prostu nie mogę wyrazić swojej wdzięczności. Nie tak dawno temu taka okazja byłaby zupełnie niespotykana, więc jestem po prostu bardzo wdzięczny, ale co ważniejsze, jestem bardzo wdzięczny, że jestem częścią tak wspaniałej społeczności. Robienie treningów i sprawdzanie, kto jest na tablicy wyników, a ludzie przybijają piątki, gdy ćwiczysz, to świetny impuls!
„Dla mnie byłem sam przez prawie całą pandemię, więc bycie częścią społeczności, w której nie czułem się tak samotny, a także obserwowanie ludzi pracujących na rzecz swoich celów i przepychających się w tak niepewnym i trudnym czasie, naprawdę mnie podniosło i popchnął mnie do dalszej pracy w kierunku mojego celu, jakim są Igrzyska Paraolimpijskie w Tokio”.
Czy przestrzegasz ustalonego planu żywieniowego?
Scout Bassett: „Tak, w większości. Nie należę do tych osób, które liczą każde makro – robiłem to w pewnych okresach mojej kariery, ale obecnie stosuję dietę głównie roślinną. Każdego dnia staram się dążyć do określonej ilości białka jako doskonałej formy regeneracji, wraz z odrobiną węglowodanów. Staram się ograniczać cukier, chociaż powiem, że to trochę moja słabość, bo uwielbiam słodycze!
„Ogólnie jem zdrowo, ale jestem też przekonany, że to, co lubisz lub jedzenie, które daje ci odrobinę komfortu, można jeść z umiarem. Nie jestem na restrykcyjnej diecie, ale z pewnością staram się skłaniać w stronę zdrowej, opartej na roślinach koncepcji typu „od pola do stołu”.
Scout: „Wspaniale, że niepełnosprawni i paraolimpijczycy są w głównym nurcie”.
Jakie masz doświadczenie jako sportowca paraolimpijskiego?
Scout Bassett: „To było naprawdę fajne widzieć tę podróż, ponieważ kiedy zaczęłam to robić, nawet jako młoda dziewczyna lub zanim dowiedziałam się o Paraolimpiadzie, nigdy nie widziałam ludzi, którzy wyglądaliby jak ja w telewizji lub w czasopismach. lub w reklamie lub w innych mediach głównego nurtu. Myślę, że w tym sensie nie wiedziałem, czy cokolwiek z tego, co osiągnąłem, będzie możliwe. Szybko do przodu i po prostu przytłoczyło mnie wsparcie i miłość. Wspaniale, że niepełnosprawni i paraolimpijczycy są w głównym nurcie. Mam nadzieję, że małe dziecko to dostrzeże i zrozumie, że dla nich też jest to możliwe. Nie są sami i muszą po prostu dalej naciskać na swoje cele i marzenia.
„Oczywiście, widzieliśmy ogromny postęp, ale myślę, że jest jeszcze długa droga, jeśli chodzi o doświadczenie sportowców paraolimpijskich i możliwości w zawodach. Jest jeszcze wiele do zrobienia, ale wspaniale jest widzieć większą widoczność dla sportowców paraolimpijskich. Wiem, że w Wielkiej Brytanii są gwiazdami rocka i wielkimi celebrytami; tutaj, w Ameryce, w końcu zyskują większą ekspozycję, co moim zdaniem jest naprawdę ważne”.
Jaka jest najbardziej frustrująca i najlepsza rzecz, z którą się spotykasz?
Scout Bassett: „Najbardziej frustrujące jest to, że w naszym sporcie i na paraolimpiadzie jest trochę nierówności. W przypadku kobiet jest mniej sportów i wydarzeń, co oznacza znacznie mniej kobiet rywalizujących na igrzyskach paraolimpijskich w porównaniu z mężczyznami.
„Na przykład: w lekkiej atletyce jest o 20 zawodów medalowych mniej dla kobiet niż mężczyzn. Jeśli weźmiemy pod uwagę złote, srebrne i brązowe medale, to jest to 60 medali, o które kobieta nie ma możliwości rywalizacji na igrzyskach. Niektórzy mogą powiedzieć „to tylko medal”, ale tak nie jest. Dla wielu sportowców medale te mogą pomóc im przygotować się na przyszłość i stworzyć więcej możliwości w ich karierze. Tak więc, kiedy patrzę, ile znaczy medal, i uważam, że kobiety mają o 60 mniej możliwości, aby to osiągnąć, tak naprawdę nie jesteśmy jeszcze w kwestii równości. Uważam to za frustrujące, ale naprawdę mam nadzieję, że rzucę na to światło i zainspiruję zmiany.
„Najlepszą częścią tego, co mogę zrobić, o czym wspomniałem wcześniej, jest praca i prowadzenie tak wielu młodych dzieci, które uprawiają sport na Paraolimpiadzie. To jest tak potężne, ponieważ widzę tak wiele siebie w tych dzieciakach. Pamiętam, jak bardzo zmagałem się dorastając, nie miałem wskazówek i czułem się całkowicie samotny. Społeczeństwo i kultura sprawiły, że poczułem się jak dziwak. Jako dziecko miało to ogromny wpływ na moją samoocenę. Teraz być częścią ich życia i mieć możliwość pokazania im, że nie są definiowani przez pojedynczy wypadek lub traumatyczny moment w ich życiu, a nawet przez ich niepełnosprawność. Chcę, żeby wiedzieli, że wszystko jest możliwe. Bycie częścią ich podróży daje mi ogromną radość i porusza.”
Jakie masz nadzieje związane ze sportem paraolimpijskim w ciągu najbliższych kilku lat?
Scout Bassett: „Poruszyłem kwestię równości płci, ale myślę też, że potrzebna jest nieco bardziej kompleksowa ocena klasyfikacji. To duży problem w wielu sportach paraolimpijskich. Wiem, że to trudna sprawa, ale czasami widzimy ludzi o równym poziomie niepełnosprawności, którzy nie konkurują z właściwymi ludźmi. Musi być bardziej sprawiedliwy sposób grupowania tych sportowców. W przeciwnym razie myślę, że zniechęci to wiele młodych dzieci do angażowania się w ten sport: kiedy zdajesz sobie sprawę, że musisz rywalizować z ludźmi, którzy nie mają takiego samego upośledzenia, dlaczego miałbyś to robić? Chciałbym zobaczyć właściwą ocenę obecnych systemów, które są na miejscu i stworzenie programu, który naprawdę przyniesie korzyści wszystkim sportowcom.
„Co ważniejsze, chcę, aby Igrzyska Paraolimpijskie – zarówno sportowcy, jak i sportowcy – nadal cieszyły się uznaniem, na jakie zasługują. Tutaj, w Stanach, Igrzyska Paraolimpijskie są tak naprawdę następstwem igrzysk olimpijskich. Będę naprawdę ciekaw, jaka będzie oglądalność amerykańskich Igrzysk Paraolimpijskich w tym roku – w porównaniu z igrzyskami olimpijskimi nie ma tak wielu relacji w prime time, ale zasięg rośnie, co myślę, że pomoże. Co najważniejsze, chcę, aby sportowcy paraolimpijscy byli szanowani i doceniani za ich talenty, umiejętności, etykę pracy i determinację”.