Pięć powodów, dla których masz ochotę na cukier

Według dr Rachel Evans, psychologa zajmującego się leczeniem zaburzeń odżywiania, regularne sięganie po cukier może być wymownym znakiem pewnych zachowań i potrzeb organizmu, które mogą wymagać zaspokojenia. Oto dlaczego możesz mieć ochotę na cukier i co możesz z tym zrobić.

Od nawyków żywieniowych po niski poziom cukru we krwi, kontrolę emocji i ograniczającą mentalność – intensywne pragnienie jedzenia słodkiego może często wskazywać na niedobory składników odżywczych, osobiste nawyki i zachowania.

Dr Rachel Evans (dr) dzieli się pięcioma powodami, dla których często sięgamy po słodkie potrawy i napoje oraz jej profesjonalne porady dotyczące tego, co zrobić z tymi zachciankami.

Mówi: „Kiedy ludzie mają ochotę na coś słodkiego, często próbują zjeść coś zdrowego, zamiast ulegać pragnieniu słodkiego jedzenia, lub jeśli poddadzą się zachciankom, często czują się winni, jakby byli „na zewnątrz”. kontroli” lub nadmiernego rozpieszczania się jedzeniem.

„Ludzie mają tendencję do automatycznego myślenia, że ​​łaknienie jest „złe”, ale musi tu nastąpić zmiana nastawienia i lubię uczyć moich klientów, że głód alkoholu to w zasadzie tylko twoje ciało i umysł, które przekazują ci informacje. Łaknienie cukru jest całkowicie normalne i zaspokojenie tych pragnień nie powoduje, że Twoje nawyki żywieniowe są „złe”. Ta zmiana sposobu myślenia pomaga moim klientom czuć się mniej winnymi z powodu odczuwania głodu, ponieważ są w stanie patrzeć na to, co się dzieje i wprowadzać zmiany, zamiast zanurzać się prosto do kubka z lodami.

„Na podstawie moich doświadczeń z klientami sporządziłem listę głównych powodów, dla których ludzie pragną słodkich pokarmów, wraz z poradami, co można zrobić, aby skutecznie zapobiegać zachciankom”.

Oto pięć powodów, dla których masz ochotę na cukier i co możesz z nimi zrobić…

1. Jesteś naprawdę głodny lub masz niski poziom cukru we krwi

Kiedy jesteśmy głodni, dużo więcej myślimy o jedzeniu, ponieważ nasz mózg próbuje ostrzec nas, że musimy jeść, jeśli to uczucie pojawia się nagle i intensywnie, jest to pragnienie. Jeśli przez dłuższy czas przebywamy bez jedzenia lub jeśli stosujemy dietę niskokaloryczną i wycinamy pewne grupy żywności, starając się być „zdrowszym”, poziom cukru we krwi może spaść, a nasze ciało wytwarza neuropeptyd Y, który zwiększa apetyt i motywację do jedzenia.

Aby zapobiec zachciankom, upewnij się, że posiłki są zbilansowane, satysfakcjonujące i zawierają białko, złożone węglowodany i zdrowe tłuszcze. Dobrym pomysłem jest również włączenie zbilansowanej popołudniowej przekąski na odbiór.

2. Mentalność restrykcyjna

Wiele osób zmaga się z nastawieniem na deprywację i próbuje, ale nie udaje się ograniczyć tego, co jedzą. Ponieważ chcemy tego, czego nie możemy mieć, zawsze pragniemy słodkich pokarmów, podczas gdy staramy się je ograniczać. Często kiedy tak się dzieje, wielu moich klientów uważa, że ​​po prostu muszą unikać cukru, ale to, co faktycznie pomaga zmniejszyć łaknienie, to jedzenie z umiarem i porzucenie ścisłych zasad diety. Podczas gdy ludzie mogą mieć wrażenie, że przejadają się cukier, gdy przechodzą od restrykcyjnych nawyków żywieniowych do bardziej zbilansowanej diety, zazwyczaj jest to tylko faza i po około tygodniu spożywania takiej ilości cukru, jak chcą, większość moich klientów właśnie wtedy pragnienie warzyw.

3. To tylko nawyk

Jeśli automatycznie pragniemy cukru o określonej porze każdego dnia, to pragnienie może być nawykowe. Częsty czas na słodycze to spadek o 16:00, po obiedzie lub nawet z samego rana, aby uzyskać zastrzyk energii. Nawyki mogą również obejmować chodzenie do kina i odczuwanie potrzeby zjedzenia popcornu podczas oglądania filmu. Nawyki to automatyczne wzorce myśli lub zachowań, które rozwinęły się z biegiem czasu w odpowiedzi na wyzwalacze, ponieważ myśl lub zachowanie zapewniły nagrodę, np. pośpiech cukru ze słodkiej uczty. Aby temu zaradzić, ważne jest, aby wypracować wyzwalacze i unikać ich lub je usuwać. Spróbuj zamienić zachowanie na takie, które nadal zapewnia nagrodę, ale nie słodkie potrawy.

4. Twoje emocje wpływają na twoje jedzenie

Emocje mogą wpływać na nasze decyzje żywieniowe o wiele bardziej niż nam się wydaje, ale po jedzeniu często stwierdzamy, że konsumpcja nie rozwiązuje uczuć, które mogą później w pewnym momencie pojawić się ponownie. Najlepszym sposobem na zwalczenie pragnień emocjonalnych jest poświęcenie sekundy na rozpoznanie, jakie uczucia powodują, że sięgamy po określone pokarmy. Ta strategia działa, ponieważ emocje są przetwarzane w układzie limbicznym (środek mózgu), podczas gdy etykietowanie aktywuje naszą korę przedczołową (obszar zaangażowany w przetwarzanie poznawcze); zasadniczo może pomóc aktywować racjonalną część naszego mózgu, która pamięta, że ​​objadanie się cukrem nie jest zgodne z długoterminowymi celami, aby stać się zdrowym, a to pomoże nam wymyślić alternatywne metody, abyśmy poczuli się lepiej.

5. Głęboko zakorzenione powiązania z niektórymi pokarmami

Dużo dowiadujemy się o jedzeniu i naszych relacjach z nim w wieku podatnym na wpływy, zanim skończymy nawet siedem lat. Nasza podświadomość przechowuje te przekonania na temat jedzenia na całe życie i kieruje 95 procent naszych myśli i zachowań w stronę jedzenia. Wiele głęboko zakorzenionych związków z jedzeniem pochodzi z powszechnie rozumianych przekonań, takich jak „jedzenie to miłość” – często ludzie pragną cukru, gdy mają niezaspokojoną potrzebę miłości w życiu, a inne przekonanie to „jedzenie jest nagrodą” – więc mamy coś słodko, gdy zachowujemy się dobrze. To może być kontynuowane, gdy wierzymy, że zrobiliśmy coś dobrze w późniejszym życiu i możemy pomyśleć: „Naprawdę ciężko pracowałem nad tym projektem” i sięgnąć po ciasteczka.

Najskuteczniejszym sposobem walki z tym jest rozpoznawanie wzorców z dzieciństwa i kiedy dokładnie pojawiają się w życiu teraz. Innym sposobem radzenia sobie z tymi zachowaniami jest przyjrzenie się hipnoterapii, bezpośredniemu dostępowi do podświadomości i odnalezieniu źródła problemów z jedzeniem, a następnie przeprogramowaniu w celu uzyskania bardziej pomocnych wzorców myślowych.