'من در طول قرنطینه ماراتن خودم را دویدم'


مامان پرمشغله کیت وود تصمیم گرفت در طول قرنطینه یک ماراتن بدود تا تمرکز مثبت و کاری برای انجام دادن داشته باشد، زیرا به اعتراف خودش، او به شیرینی پزی علاقه ای ندارد. او در مورد اینکه چه چیزی به او الهام گرفته و چه حسی برای دویدن بدون هیچ جمعیتی برای تشویق او داشت، صحبت می کند…

کیت 35 ساله یک تحلیلگر تجاری از ابینگدون است که دو سال پیش تقریباً 13 سنگ از دست داد و می‌ترسید که در طول قرنطینه دوباره وزن خود را افزایش دهد. بنابراین به جای اینکه راحت غذا بخورد یا به روند پخت غذا بپیوندد، تصمیم می گیرد یک ماراتن مجازی بدود و مسیر خود را برای طی کردن مسافت 26.2 مایلی ترتیب دهد.


قبل از تعطیلی چقدر دویدید؟
من مقدار زیادی می دویدم و قصد داشتم Race To The Stones را اجرا کنم، یک مسابقه 100 کیلومتری فوق العاده.

کیت وود

وقتی قرنطینه شروع شد چه احساسی داشتید؟
نمی‌دانستم چطور می‌خواهم کنار بیایم. مجبور بودم تمام وقت از خانه کار کنم و فرزندم دیگر در مدرسه نباشد. زمان کمی داشتم و مراقبت از کودک نداشتم. این باعث شد که من واقعاً نگران نباشم که نمی توانم بیرون بروم و فعالیت انجام دهم. من در مورد بازگشت وزن اضطراب دارم، بنابراین به جای غذا خوردن راحت، از ورزش برای مدیریت استرس استفاده می کنم.

چه چیزی شما را برای دویدن ماراتن تشویق کرد؟
من به تازگی برنامه دویدن 100 کیلومتری را شروع کرده بودم. من و شوهرم توافق کردیم که می‌توانم به راه خود ادامه دهم، زیرا دویدن‌ها هنوز نسبتاً کوتاه بودند. پس از آن زمانی که در مدت زمانی که ما اجازه ورزش در خارج از خانه را داشتیم، مسافت بیش از حدی شد که نمی‌توانستیم آن را طی کنیم، احساس کردم واقعا گم شده‌ام. دوستم به ما پیشنهاد داد که به برنامه ماراتن برویم و Hampshire Hoppit را که یک ماراتن محلی است اجرا کنیم. ما تمرین را شروع کردیم و بعد از مدت کوتاهی رویداد لغو شد. دوستم به ما پیشنهاد داد که تمرین را ادامه دهیم و یک مسافت ماراتن را خودمان بدویم.


در سه ماه گذشته چگونه برای آن تمرین کردید؟
من یک برنامه آنلاین سه بار در هفته را دنبال کردم. ساعت 5 صبح بیدار شدم تا بروم بیرون و بدوم. این تنها راهی بود که می توانستم در تمرین جا بیفتم. ساختار و آزادی بیرون بودن باعث شد سخت‌تر کار کنم، زیرا واقعاً احساس می‌کردم خوش‌شانس بودم که بیرون آمدم. من برای سلامت روانم می دوم. زمان تمرین بسیار خاص شد و تنها زمانی که در قرنطینه کامل تنها بودم.

کیت وود ژست گرفت

مسیر ماراتن شما چه بود؟
این یک مسیر تپه ای بود که در اطراف آکسفوردشایر قرار داشت. در طول مسیر تعدادی گاو در مزرعه ای بودند که قرار بود از آن عبور کنم، بنابراین مجبور شدم مسیر را تغییر دهم که استرس زا بود.

چگونه به خودتان انگیزه دادید که ادامه دهید؟
خیلی سخت بود که مردم مرا تشویق نکنند. من همیشه با بهترین دوستم در مسافت‌های طولانی می‌دویدم و با سرعت‌های جداگانه‌ای می‌دویدیم، بنابراین واقعاً دلم برای او تنگ شده بود. شوهر و پسرم به دیدن من آمدند که به من کمک زیادی کرد. من موزیک پخش میکردم


در طول ماراتن خود از نظر انرژی و تمرکز ذهنی چه احساسی داشتید؟
من انرژی و تمرکز زیادی برای 40 کیلومتر اول دویدن داشتم. وقتی به 40 کیلومتر رسیدم شروع به از دست دادن انرژی کردم. قسمت آخر خیلی سخت بود و من به شدت می خواستم بایستم و راه بروم. من صرفاً به راه خود ادامه دادم زیرا نمی خواستم خودم را ناامید کنم. مسافت ماراتن را در سه ساعت و 43 دقیقه و 12 ثانیه طی کردم. دلم گرفته بود!

آیا اهداف تناسب اندام دیگری دارید؟
من می خواهم سریع تر و قوی تر شوم. من همچنین می خواهم 100 کیلومتر اولترا بدوم. من در حالت ایده آل دوست دارم تمام کار را بدون پیاده روی بدوم.